- wzgardliwy
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldewzgardliwy"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}wzgardliwy{{/stl_39}}{{stl_9}} (-wie){{/stl_9}}{{stl_7}} verächtlich, verachtungsvoll{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
wzgardliwy
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
wzgardliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażający wzgardę, urągliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzgardliwy uśmiech, wzgardliwe spojrzenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzgardliwy — wzgardliwywi, wzgardliwywszy «wyrażający wzgardę; rzadziej: okazujący komuś wzgardę, gardzący kimś» Wzgardliwy uśmiech. Wzgardliwe milczenie, spojrzenie, zachowanie. Wzgardliwe machnięcie ręką … Słownik języka polskiego
pozwolić — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
pozwalać — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
uśmiech — m III, D. u; lm M. y «lekkie wygięcie ust ku górze, połączone z mimiką twarzy, będące zwykle wyrazem uczuć radości, zadowolenia, niekiedy ironii, zakłopotania itp.; bezgłośny śmiech» Beztroski, godny, promienny, radosny, wesoły uśmiech. Błogi,… … Słownik języka polskiego
wzgardliwie — przysłów. od wzgardliwy Uśmiechnąć się wzgardliwie. Spoglądać na kogoś wzgardliwie. Odnosić się do kogoś wzgardliwie. Wzgardliwie wzruszyć ramionami … Słownik języka polskiego
